گرانش ؛
گرانش نیرویی که اجسام دارای جرم را به سوی یکدیگر جذب می کند، مفهومی محوری در کل فیزیک و به ویژه مکانیک است.
در سال ۱۵۸۹، دانشمند ایتالیایی، گالیلئو گالیله نشان داد که گرانش زمین، اجسام را بدون توجه به جرم آنها یکسان تحت تأثیر قرار می دهد.
اگر پارامترهایی نظیر مقاومت هوا بتوانند از بین بروند، تمام اجسام نیروی یکسانی را تجربه خواهند کرد که آنها را به سمت زمین می کشد.
یک قرن بعد؛
یک قرن بعد، تماشای افتادن یک سیب الهام بخش ایزاک نیوتن شد و جهشی فکری را رقم زد: اگر نیرویی که سیب را به سمت زمین می کشد جهانی باشد و همان نیرویی باشد که ماه را در مدارش دور زمین نگه می دارد چه؟
نیوتن توانست قوانین حرکت خود را که عمومی تر شده بود بر پایه قوانین کپلر برای حرکت سیاره ها بسط دهد و سپس قانون جهانی گرانش را بنا نهد. این قانون می گوید نیروی جاذبه بین دو جسم متناسب با حاصل ضرب جرم آنها در هم است و با مربع فاصله آنها نسبت عکس دارد.
منبع؛
فیزیک در چند دقیقه؛ مفهوم‌های کلیدی دنیای فیزیک به زبان ساده، نوشته جایلز اسپارو. مترجم: مائده گلچین عارفی و فاطمه آریایی‌فر. نشر شهر. ۱۳۹۶
و اما تعریف کلاسیک؛
به طور کلاسیک، گرانش یکی از چهارنیروی اصلی‌طبیعت در کنار سه نیروی دیگر الکترومغناطیس، نیروی هسته‌ای ضعیف و نیروی هسته‌ای قوی شمرده می شود.
از میان این نیروها، گرانش از همه ضعیف تر است از این رو در فرآیند های ریز-مقیاس که نیروهای دیگر حضور فعال دارند، اثر گرانش کاملاً قابل چشم پوشی‌است. در فیزیک معاصر نظریه نسبیت عام برای توضیح این پدیده بکار می رود، اما توضیح کمتر دقیق ولی ساده تر آن در قانون گرانش عمومی نیوتن یافت می شود.
گرانش در فعالیت های روزمره؛
در اکثر فعالیت های روزمره، از جمله فرستادن موشک به فضا قانون جاذبه عمومی نیوتن کاملاً کارآمد است.
هر جرم ذره‌ای جرم ذره‌ای دیگر را درراستای تقاطع آنها با نیرویی جذب می‌کند این نیرو با حاصلضرب جرم‌ها متناسب است و با مربع فاصلهٔ آنها رابطه عکس دارد. این قانون از قوانین بنیادی فیزیک است.
دیدگاهتان را بنویسید