ذهن زیبا ؛ واقعیت با چاشنی تخیل

ذهن زیبا ؛ واقعیت با چاشنی تخیل

ذهن زیبا نام فیلم زندگینامه‌ای و درام آمریکایی است که بر اساس برداشتی از زندگی ریاضیدان مشهور جان نَش (John Forbes Nash Jr) ریاضیدان برنده ی جایزه ی نوبل اقتصاد، و مسائلی که به دلیل بیماری روان‌گسیختگی با آن‌ها مواجه می‌شود، ساخته شده ‌است.

این فیلم در سال ۲۰۰۱ با الهام از کتابی به همین نام و نوشته ی سیلویا ناسار است که کارگردان خوش ذوق و با استعداد یعنی ران هاوارد (Ron Howard) ساخته شده‌است. بازیگران اصلی آن راسل کرو (Russell Crowe) در نقش جان فوربز نش و جنیفر کانلی (Jennifer Connelly) در نقش همسر وی هستند.

روایت فیلم ذهن زیبا به صورت قابل توجهی با رویدادهای واقعی زندگی نش تفاوت دارد. این فیلم به همین خاطر مورد نقد قرار گرفته‌است، اما سازندگان آن می‌گویند که نمی‌خواستند فیلم را به صورت یک ارائه ادبی بسازند.

اولین تفاوت در توصیف استرس و بیماری ذهنی است. فیلم، بیماری او را دیداری و شنیداری توصیف می‌کند، درحالی که در واقع آن‌ تنها شنیداری بوده‌اند.

داستان فیلم در قیاس با واقعیت؛

درخصوص فداکاری بسیار آلیشیا – همسر جان نش – نیز در این فیلم اغراق شده‌است؛ چرا که آلیشیا در سال ۱۹۶۳ از جان نش جدا شد و هفت سال بعد در ۱۹۷۰ تنها به جان اجازه داد تا در خانه وی زندگی کند. بعد از دریافت جایزه نوبل توسط جان آن‌ها رابطه جدیدی شروع کردند. در سال ۲۰۰۱، جان نش برای بار دوم با آلیشیا ازدواج کرد.

در فیلم ذهن زیبا، جان نش در سال ۱۹۹۴ قبل از برگزاری مراسم نوبل، می‌گوید که از داروهای جدیدی استفاده می‌کند، اما در واقع نش از سال ۱۹۷۰ هیچ دارویی استفاده نکرده‌است. کارگردان فیلم در این باره چنین توضیح می‌دهد که به این دلیل، جمله مورد اشاره به سخنان جان اضافه شده‌است که در غیر این صورت، از فیلم این‌طور برداشت می‌شد که همه انواع بیماران روان‌گسیختگی بدون دارو می‌توانند از پس بیماری خود برآیند.

برخلاف آنچه در فیلم نشان داده می‌شود، نش هیچگاه در مراسم سنتی دریافت جایزهٔ نوبل سخنرانی نکرد. او به‌جای آن سخنرانی کوتاهی را در سمیناری که به‌عنوان جایگزین آن مراسم برگزار شده بود ایراد کرد. در فیلم نشان داده می‌شود که نش در سخنرانی دریافت جایزهٔ نوبل خود از عشق سخن می‌گوید. در خودزندگی‌نامهٔ کوتاهِ نش، او دربارهٔ بیماری‌اش بی‌پرده سخن می‌گوید ولی اشاره‌ای به عشق نمی‌کند.